Οι φοβίες είναι ένας συνηθισμένος τύπος αγχώδους διαταραχής. Αυτό σημαίνει πως το αντικείμενο της φοβίας μεταφράζεται από τον εγκέφαλο ως κίνδυνος. Τότε, εκκινείται ο μηχανισμός του άγχους, ο οποίος έχει σκοπό την προστασία μας από αυτό τον κίνδυνο.
Η λέξη «φοβία» έχει διαφορετική σημασία από την λέξη «φόβος». Φόβος είναι το συναίσθημα που προκαλεί ένας πραγματικός κίνδυνος. Κάτι το οποίο απειλεί άμεσα την σωματική μας ακεραιότητα, όπως ένα όπλο που μας σημαδεύει, ένα όχημα που έρχεται με ταχύτητα κατά πάνω μας, η φωτιά που πλησιάζει, ένα άγριο ζώο έτοιμο να μας επιτεθεί. Σε τέτοιες περιπτώσεις ο φόβος αποτελεί ένα υγιές συναίσθημα, καθώς είναι η σωστή απόκριση στο αντίστοιχο ερέθισμα και ορθώς ενεργοποιείται έτσι ο μηχανισμός του άγχους ώστε να βελτιστοποιηθούν οι πιθανότητές μας να σωθούμε από τον κίνδυνο αυτό.
Η λέξη «φοβία» αφορά ένα παράλογο φόβο για κάτι το οποίο δεν απειλεί άμεσα την σωματική μας ακεραιότητα, μάλιστα πολλές φορές δεν την απειλεί ούτε έμμεσα. Η λίστα των καταγεγραμμένων φοβιών είναι μεγάλη. Οι φοβίες ταξινομούνται σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες: σχετικές με το φυσικό περιβάλλον, με τα ζώα, με την ιατρική και με καταστάσεις. Σε αυτές τις κατηγορίες, υπάρχουν φοβίες οι οποίες είναι περισσότερο κατανοητές, καθώς σχετίζονται έμμεσα με πραγματική απειλή, όπως για παράδειγμα, η υψοφοβία. Η πτώση από μεγάλο ύψος αποτελεί πραγματικό κίνδυνο, όμως οι υψοφοβικοί μπορεί να φοβούνται το ύψος μιας σκάλας ή ακόμα και μερικών σκαλοπατιών.
Από την άλλη, υπάρχουν φοβίες οι οποίες φαίνονται ιδιαίτερα παράξενες, καθώς δεν σχετίζονται με κανένα τρόπο με πραγματική απειλή. Υπάρχει φοβία για τα λουλούδια, για τους αριθμούς, για τα φυτά, για τα χρώματα, για τα ρολόγια, για τα μικρά αντικείμενα, για το χαρτί, για τα παιδιά, για το φεγγάρι, για τις τρύπες και για πολλά άλλα. Αυτό συμβαίνει γιατί η φοβία δεν αφορά το αντικείμενο της φοβίας, αλλά την εγκεφαλική σύνδεση που έχει δημιουργηθεί με αυτό. Αυτή η σύνδεση μπορεί να έχει συμβεί λόγω κάποιου τραυματικού γεγονότος, λόγω της μετάδοσης της φοβίας από κάποιον κηδεμόνα ή ακόμη λόγω τυχαίων παραγόντων. Ένας άνθρωπος ο οποίος έχει φοβία με τους οδοντιάτρους μπορεί να έχει βιώσει μια τραυματική εμπειρία σε κάποιο οδοντιατρείο. Ένας κηδεμόνας ο οποίος έχει φοβία με τα έντομα, το πιθανότερο είναι να μεταδώσει την φοβία αυτή στο παιδί του όταν αυτό είναι σε μικρή ηλικία. Και κάποιος ο οποίος έχει φοβία με τους κλόουν μπορεί να διάβασε το «Αυτό» του Stephen King σε ηλικία στην οποία δεν ήταν έτοιμος να το επεξεργαστεί.
Στην πραγματικότητα ο τρόπος με τον οποίο έγινε η σύνδεση δεν έχει μεγάλη σημασία, από θεραπευτικής άποψης. Καθώς, η επίλυση της φοβίας έρχεται με την τεχνική της σταδιακής αποευαισθητοποίησής της. Μια τεχνική κατά την οποία το άτομο δημιουργεί νέες συνδέσεις με το αντικείμενο της φοβίας του, ούτως ώστε να αποδυναμωθεί και τελικά να αντικατασταθεί πλήρως η αρχική τραυματική σύνδεση. Περισσότερα για την χρόνια αγχώδη διαταραχή μπορείς να δεις στο άρθρο: https://karkamani.gr/entono-agxos/, ενώ στο άρθρο: https://karkamani.gr/gnostiki-symperiforiki/, μπορείς να διαβάσεις περισσότερα για την Γνωστική-Συμπεριφορική Μέθοδο, στα πλαίσια της οποίας εφαρμόζονται οι παραπάνω τεχνικές.
Έλα σε επικοινωνία μαζί μου για να κλείσεις το ραντεβού σου. Κάνε το πρώτο βήμα προς την αλλαγή.